Volgens de ‘Dikke van Dale’ betekent buffelen ‘schranzen, gulzig eten’ of ‘hard werken’. Een ander woordenboek geeft nog een betekenis: ‘zich plomp voortbewegen door iets heen, met schade tot gevolg. Met deze synoniemen kunnen we de lading niet dekken. Buffelen, in de vorm van de Stichting Buffelen, heeft wel degelijk iets met buffels. Thaise waterbuffels, om precies te zijn. Hoe dat zo gekomen is, leest u in onderstaand verhaal.

In 2003 belandden John Zijderhand en Johan van der Haven op uitnodiging bij een Karen bergstam, ver van de bewoonde wereld in het noorden van Thailand. Ze zijn te gast bij een familie die hen uitermate vriendelijk ontvangt. Drie dagen krijgen ze een indrukwekkende kijk hoe je, van het oerwoud om je heen en het hoeden van vee, nog kunt leven. Het is een van hun betere ervaringen. Op de laatste dag van hun verblijf krijgt John een vraag gesteld, ‘wil jij buffels voor onze familie kopen, waterbuffels, om precies te zijn.’ ‘En dan?’ vraagt John. ‘Dan gaat onze familie er op passen.’ Is het antwoord. Hij hoort het verhaal als een goede grap aan, maar het blijft toch aan hem knagen. Het zou inderdaad een goede grap zijn, een Hollander met waterbuffels in het Thaise oerwoud. Wat zou het risico zijn? John hoefde geen salaris te betalen als er op de buffels gepast word door de familie. Er zou een deal aan zitten. Op het moment dat er twee buffels geboren zouden worden, was er één jonge buffel voor hem en één voor de familie. Voor de lokale bevolking een kans om in een jarenlang traject aan een eigen kudde buffels te komen. Voor John een financieel risico dat er bij terugkomst in een volgende reis, geen waterbuffel meer in het bos zou lopen.

Drie jaar lang knaagt het, het zou voor John een avontuur worden, zijn eigen ontwikkelingsproject en een goede test; hoe betrouwbaar zijn mensen die je amper kent aan de andere kant van de wereld? Je kunt ze niet opbellen, laat staan dat je even een mailtje stuurt hoe het met je buffels gaat. Drie jaar later, in 2007, later neemt John de gok en keert terug.

Binnen een week na aankomst heeft John een kudde van 9 buffels aangeschaft en het leven daar bevalt hem er zo, dat hij een huisje gaat bouwen. Dat bouwt hij in de jaren daarop steeds verder uit. De buffels renderen niet in het begin. Er worden meer buffels gekocht en John’s huis wordt groter en mooier, iets wat zorgt voor veel werkgelegenheid in het dorp.. Steeds meer buffels raken zwanger en buffelbaby’s worden geboren. Johan begint ook een buffelverslaving te ontwikkelen en koopt nog een paar buffels erbij. John vertoeft er meer en meer, ziet de armoede en krijgt steeds meer een visie op wat er zou moeten gebeuren om het dorp een boost te geven.

In 2009, als John als enige werkgever van het dorp wegvalt, simpelweg omdat zijn huis klaar is, richtte John Stichting Buffelen op, met als uitdaging om het dorp meer zelfstandigheid te geven en de toekomstperspectieven van de inwoners te verbeteren. Stichting Buffelen is een feit.

Circa vijfentwintig waterbuffels leven er inmiddels in het Thaise oerwoud, verdeeld over twee kuddes. Drie gezinnen halen er een gedeelte van hun inkomen uit. De waterbuffels zijn een privéproject van John Zijderhand. Het verhaal er achter is onze basis voor de visie van Stichting Buffelen: ‘ruilen, geven, delen, vertrouwen.'